Jak nie kochać jesieni...

Witajcie:)

Jesień niby smutna, zatroskana, zimna, deszczowa...ale jakże barwna, soczysta i porywa nas jeszcze do ostatnich aranżacji,aby zachować jej piękno ukryte w owocach, warzywach, liściach i kwiatach....nie nastarczyłoby fotografować aby pokazać w pełni ten jesienny urok....dlatego ja zatrzymałam w tym roku te najbardziej urokliwe i smakowite , namacalne:))

Moje ogrodowe zacisze w nowej szacie....zazdrostki leżały kilka lat w szafie ale doczekały się iście ogólnopolskiej prezentacji....warto było:))

Zwykłe kruche ciasteczka do których dodałam kakao, imbir, anyż, wykroiłam okrągłym nożykiem listki i grzybki nabrały innego wyglądu i smaku....z kawą i konfiturą były wyborne....zachęcam do eksperymentowania😘

Ciasto z gruszkami, a w gruszkach bakalie piekę zawsze w sezonie 2-3 razy, jest efektowne i smakowite, jednak pracochłonne, więc na specjalne okazje:)

Po takich wysokokalorycznych deserach trzeba troszkę pospacerować....dlatego spacerek z pieskiem to jest to....mam nadzieję,że i Wy jesienne chwile zatrzymujecie nie tylko w kadrach...pozdrawiam i do następnego spotkania 💛Bea💛

JAK NIE KOCHAĆ JESIENI...

Jak nie kochać jesieni, jej babiego lata,
Liści niesionych wiatrem, w rytm deszczu tańczących.
Ptaków, co przed podróżą na drzewach usiadły,
Czekając na swych braci, za morze lecących.

Jak nie kochać jesieni, jej barw purpurowych,
Szarych, żółtych, czerwonych, srebrnych, szczerozłotych.
Gdy białą mgłą otuli zachodzący księżyc,
Kojąc w twym słabym sercu, codzienne zgryzoty.

Jak nie kochać jesieni, smutnej, zatroskanej,
Pełnej tęsknoty za tym, co już nie powróci.
Chryzantemy pobieli, dla tych, których nie ma.
Szronem łąki maluje, ukoi, zasmuci.

Jak nie kochać jesieni, siostry listopada,
Tego, co królowanie blaskiem świec rozpocznie.
I w swoim majestacie uczy nas pokory.
Bez słowa na cmentarze wzywa nas corocznie. 

Tadeusz Wywrocki
poeta, kompozytor,muzyk, aranżer, którego miałam zaszczyt poznać i kilka lat pracować